Over ons

Op mijn 14 jarige leeftijd kreeg ik de kans om vrijwilligerswerk te doen in het plaatselijke dierenasiel. Al mijn vrije tijd bracht ik er door, op deze manier deed ik niet alleen heel wat ervaring op met verschillende rassen, karakters, getraumatiseerde honden enz., maar besefte ik elke dag opnieuw, dat dit hetgene was, dat ik voor de rest van mijn leven wilde doen. Dat alleen was niet voldoende, ik wilde het op een totaal nieuwe manier doen. Een manier waar passie en liefde voor de honden voorop staat. Op 20-jarige leeftijd kreeg ik de kans om mijn droom waar te maken & opende ik op 1-7-2006 mijn eigen hondenasiel, een droom die hopelijk nog lang mag blijven duren. Het was een moeilijke start en hobbelig parcours, maar inmiddels mag ik Animal Trust toch met trots een gevestigde waarde noemen. In 2014 is de zaak uitgebreid met een winkel en een hondenpension, waarbij het spelen met andere honden centraal staat.

Ik zag Face zijn foto op internet en ik werd op slag verliefd op zijn scheve snoet. Op 10 maart 2019 is hij ons team komen vervoegen. Zalige hond, zero stress, alles is goed. Hij is geboren met een misvormde neus, heeft epilepsie en werd gevonden met een gebroken poot. Maar hij geniet elke seconde met volle teugen van zijn leven. Je kan Face en mijn andere honden hun avonturen volgen op https://www.facebook.com/face.the.dog.be/ en op Instagram @face.the.dog!








Op 23 februari 2019 adopteerde ik Abby. Een prachtig Mechelse Herder teefje van 9 jaar. Ze zat al jarenlang in het asiel. Zalig, lief, maar heel onzeker stresskipje. Ze heeft veel tijd nodig gehad om haar aan te passen, maar we werken eraan en ze begint elke dag iets meer rust te vinden. Abby heeft reeds kanker gehad toen ze in het asiel verbleef, maar op dit moment blaakt ze weer van gezondheid. Ik hoop dat ik haar nog heel wat mooie jaren kan geven.








Na het veel te snelle verlies van Nono, wilde ik eigenlijk een hele tijd wachten om opnieuw een Keeshond te adopteren. Ik was intussen wel al volledig verkocht aan het ras, dus ging ik wachten tot er ooit eentje afgestaan werd in mijn asiel. Het was (naast Nono) toch al bijna 2 jaar geleden dat er een Keesje binnengekomen was. En toen belden ze plots voor een pup van 3,5 maanden. Ze moest meteen weg omdat ze heel moeilijk zou zijn in omgang. Zo kwam Oona, die geboren is op 1-4-2017, dus veel sneller dan verwacht in mijn leven. Een zalig, pittig hondje, dat ontzettend snel leert. Ze is bij mij sinds 22-7-2017. Het leven is nu een feest voor Oona en als je haar ziet, tovert ze meteen een glimlach op uw gezicht.

Djuro was geboren op 17-10-2005. Hij was een Mechelse Herder, die ik in 2010 adopteerde uit mijn eigen dierenasiel nadat hij al 3x herplaatst werd. Djuro was een fantastische hond. Hij was mijn God, mijn grote steun en toeverlaat. Hij verloor mij nooit uit het oog en was er altijd wanneer ik hem nodig had. We waren een top team. Ik heb helaas op 2-01-2019 afscheid moeten nemen van mijn beste vriend.

Ik heb Nono geadopteerd toen hij 11 maanden was. Hij was een ongelooflijk, pittig hondje met een grote persoonlijkheid. Helaas heb ik na iets meer dan een half jaar heel onverwacht al afscheid van hem moeten nemen. Een ontzettend zware tegenslag in mijn leven.

Faith was 9 maanden toen ik haar adopteerde. Ze is net geen 12 jaar geworden. Ik heb haar helaas moeten laten inslapen wegens zware hartproblemen. Ze was mijn eerste kleine hondje. Een fantastisch, energiek meisje, die genoot van de vele lange wandelingen.

Ik ben hier als 12-jarige begonnen met paardrijden en vond al snel mijn passie voor dieren. Geleidelijk aan ben ik beginnen helpen bij de hondjes en genoot hier echt van. Werken met dieren is altijd mijn droom geweest en deze kan ik nu ook ten volle realiseren. Ik was studente diergeneeskunde, maar in mijn derde jaar besefte ik dat dit niet was wat ik voor de rest van mijn leven wou doen. Dankzij Animal Trust heb ik van mijn hobby, mijn job kunnen maken. De asielwerking van Animal Trust strookt volledig met mijn visie. Hopelijk kunnen we nog veel hondjes helpen om hun gouden mandje te vinden.

Van kinds af aan ben ik een enorm grote dierenvriend en natuurliefhebber. Niet verwonderlijk dus, toen ik 10jaar geleden Animal Trust leerde kennen, dit mijn favoriete hobby werd! Ik stond volledig achter de werking van Animal Trust en dit zorgde ervoor dat ik met plezier veel ervaring kon op doen. Al gauw had ik een vast wandelmaatje. Een Stafford genaamd Laika, die hier 9 maanden verbleef, heb ik toen geadopteerd. Na haar overlijden was het me duidelijk dat het hebben van een hond een meerwaarde betekent in mijn leven. Zo heb ik 'Soy' een duitse herder op jonge leeftijd geadopteerd. Door haar 'will to please' is er een passie ontstaan naar de hondensport. Door deze intensieve jarenlange training is Soy uitgegroeid tot een sociale, gehoorzame en trouwe vriend. In combinatie met mijn vaste job en de toewijding aan het trainen van mijn hond werd het steeds moeilijker om nog vrijwilliger te zijn bij AT. Tot Eline me vroeg om hier vast te komen werken. Omdat ik nog steeds geloof in de werking was mijn keuze dan ook snel gemaakt! Ik ben haar dan ook zeer dankbaar voor deze kans. Het heeft dan ook niet lang geduurd eer ik mijn hart opnieuw verloor... Ditmaal aan de kleine ukkepuk 'Fonz de chihuahua'. Samen met Soy en ons andere dieren is het thuis een gezellige beestenboel. Bij deze wil ik afsluiten met ons motto 'adopt don't shop'!